Dikkat bu bir engelsiz özgüven hikayesidir

Bugün komşumuz Ayşe teyze ziyaretime geldi. Hal hatır sorarken oğlu Ahmet’i de sordum. Ahmet’in sürekli gülümseten hikayeleri vardır. Bugün de Ahmet’in incilerini dinledik. Bu sefer ki hikayeyi dinlediğimde gözlerim doldu. Şöyle ki, bir yasayla beraber her şirket özürlü bir vatandaşımızı çalıştırmak zorundaymış. Ahmet te Burger King’te iki yıldır çalışıyor. Şimdi ise devlet memuru olabileceğini öğrenmiş ve sınava girmeye karar vermiş. Tabii tüm bu aşamalarda Ayşe Teyze, Ahmet’in en büyük destekçisi ve yardımcısı.

18 yaşındaki Ahmet, yaşadığımız ilçedeki PTT’ye gidiyor ve direk olarak müdürün odasına giriyor. (nasıl içeri girdiği konusunda bir bilgim yok). Müdüre dilinin döndüğü kadarıyla “ben burada çalışmak istiyorum, beni ise al”, diyor. Müdür bey, Ahmet’in konuşmasından zihinsel engelli olduğunu anlıyor ve ona sevecen bir şekilde “Suan toplantıdayım, gel yanıma otur. Birazdan konuşalım.” demis. Müdür bey, nasıl tercih yapması gerektiğini anlatmış ve ona yardımcı olacağının sözünü vermiş. Ahmet’te çıkarken müdür beyin telefon numaralarını (Cep numarasını veren müdüre, ev telefonunu da ver demiş) almış ve teşekkür edip oradan ayrılmış. Eve dönünce de annesine olanları anlatmış. Ayşe teyze inanıp inanmamak arasında kalmış ve müdür beyi aramış. Olay gerçekten Ahmet’in anlattığı gibi olmuş.

Zihinsel engelli ve konuşma zorluğu çektiği halde Ahmet’in çabası ve özgüveni karşısında ürperdim doğrusu. Hikayeyi süslü cümlelerle sonlandırmak istemiyorum. Vermek istediği mesajı anlamak bizim için hiç!!! zor olmasa gerek…

 

 

3 Yorum

  • Mart 19, 2012

    Kadir

    Merhaba Reyhan,

    Evet böyle bir kanun var ama bu belli bir oranda işçi çalıştıran firmalar için geçerli. Daha önceden eski hükümlü çalıştırmak da zorunluydu fakat o kaldırıldı.

    http://muhaseberehberi.com/ozurlu-ve-eski-hukumlu-calistirma-zorunlulugu/

  • Nisan 7, 2012

    Nur Hilal Gerçek

    ben zihinsel engelli arkadaşın özgüvenine şaşırmadım, çünkü engellilerin çevresel ENGELLER dışında çok ciddi engelleri yok. Ben malesef PTT müdürünün tepkisine şaşırdım. Aslında olması gerekene yani :) Çünkü öyle olaylar duyuyorumki engelleri aşmak isteyen insanlara yönelik malesef algım bu yöne kaydı.. Umarım şaşkınlığım zamanla doğru yerini bulur :)

  • Temmuz 18, 2012

    Orhan Türk

    Bu güzel açıklayıcı hikaye için öncelikle size teşekkür ederim Rehan Hanım bu aradaki hikayeyi okuduktan sonra böyle başarılı gençlerin olmasını isterim sizler ile hayatımdan gecen çok önemli bir anımı bu arada kısa bir özet ile paylaşmak isterim belki böyle insanlara inşallah açık bir yol olur bende 2000 yıllar da özel bir firmada işe girmiştim aslında benim çocukluğumdan beri teknoloji’ ye merakım vardı ama bir gün o kimya şirketinde işe girdim ve yaklaşık 4 ay kadar bir zamandı öğlen arası vermiştik ve sonra tekrar işe başı yapmıştık ve benim çalışmış olduğum bölüm paketleme ben sabunların paketlenmesini sağlayan makinenin başındaydım yaklaşık 450 derece bir ısıya bağlı makinaydı ufak bir iş hatası sabunların biri makinanın arasına kaçıyor ve makinayı o anda stop ediyorum ve sabunu aradan almak elime ince bir tel alıyorum ve biraz aşağı doğru eğilmiştim sabun biraz arada oldu için kolumu biraz daha ileri götürmek durumunda kalmıştım o anda stop olan makinayı orada calışan arkadaşlar dan biri makina calışmıyor diyip açıyor ve artık hayatım bir flim şeriti gibi herşey sadece 3 sn bile sürmüyor kolum o makinın altında 450 derece ısıya mahruz kalıyor ve yaklaşık 30 dk yakın makinanın sükülmesini bekliyerek avaz avaz bağırıyorum o an herşey benim için bitmiş artık ne hayalerime nede umutlarıma artık erişemiyecem diyordum kolum makina nın altın dan çıktıktan sonra kolumun çinde ne varsa görmüştüm o an herşey benim için dönüşü olmuyacak artık herşey buraya kadarmış dercesine düşünüp durmaktan acıyı hissetmekten başka bişey gelmiyordu hemen acil bir hastaneye gittim ilk tedavilerimi yaptılar daha sonra özel bir hastaneye daha sevk ettiler ve acilen ameliyata aldılar yaklaşık 34 ay yakın 12 kere ameliyat olduktan sonra hastane den ayrıldım o hastane zamanların da hergün kendime daha iyi olucam ve hedeflerime hergün daha yenilerini katıcam diyordum kendimce azmimi hiç bir zaman kaybetmek istemiyordum vede kaybetmedim hastaneden çıktan ertesi gün tekrar bilgisayar kullanmaya devam ettim başaracagıma kesinlikle inanıyordum vede çok şükürler olsun pess etmedim daha iyi olucak daha iyisini yapıcam diyerek kendime inandım vede çok şükürler olsun şuan kendimce çok başarılı yerlere ve arkadaşlarıma dostlarıma alie başarılı bir kişi olduğum için çok mutluyum önemli olan sadece inanmak ve azim etmek bir gün o düşledikleriniz kesinlikle gerçekleştir bu yazıyı elimizden geldike kısa tutmaya calıştım inşallah bundan sonraki engelli olan yada olmayan arkadaşlar için örnek bir başarı hikayesi olmuştur umarım
    ayrıca Futurist Shuffle etkinliğin de hiyakeyenizden gerçekten mutluk duydum inşallah daha nice nice başarılara imza atmanızı dilerim

    Saygılarımla Orhan Türk.

Hemen Yorum Yapın